در سال 2030، خاک گلدان برای بازار مصرف حداقل 85 درصد از مواد خام تجدید پذیر تشکیل خواهد شد. قراردادهای جداگانه ای برای بسترهای حرفه ای برای کاربردهای مختلف منعقد خواهد شد (این توافقات در سال 2023 بیشتر توضیح داده خواهد شد). در سال 2050، بسترها و خاک های گلدانی خنثی از آب و هوا خواهند بود و حداقل 90 درصد از مواد خام تجدید پذیر تشکیل خواهند شد.
در 18 نوامبر، میثاق تأثیر زیست‌محیطی خاک و بسترهای گلدانی را نه تنها LNV، TurfVrij، و VPN، بلکه ده‌ها سازمان از تولیدکنندگان (از درختان تا قارچ)، خرده‌فروشی باغ‌ها و گواهی‌دهنده‌ها را نیز می‌توان امضا کرد. این میثاق شامل توافق‌هایی برای سال‌های 2025، 2030 و 2050 است. در سال 2025، بستر حرفه‌ای از 35 درصد مواد خام تجدیدپذیر تشکیل خواهد شد. برای محصولات مصرفی، حداقل 60٪. ذغال سنگ نارس مورد استفاده 100% با الزامات RPP (تولید مسئولانه پیت، یک سیستم گواهینامه مستقل اروپایی) مطابقت دارد و در مجموع حداقل 600000 متر مکعب کمپوست استفاده می شود.
سال گذشته، وزیر شوتن از وزارت کشاورزی، طبیعت و کیفیت غذا (LNV) به پیشنهادی برای محدود کردن محتوای ذغال سنگ نارس در خاک و بستر گلدان پاسخ داد. در نتیجه، LNV، TurfVrij و VPN شروع به صحبت با یکدیگر کردند. اولین مشاوره در WUR در Wageningen انجام شد که همچنین جلسات را تسهیل کرد و داده های مهمی را ارائه داد. گفتگوها باز، فشرده و لذت بخش بود. شرکای مشورتی اهمیت توافقات خوب را تشخیص دادند. پس از چند رایزنی، یک میانجی حرفه ای (نماینده سابق پارلمان آرن وورلینگ) درگیر شد و کاربران نهایی و سایر طرف های ذینفع درگیر شدند.
برای اطلاعات بیشتر:
دانشگاه و تحقیقات واگنینگن
www.wur.nl
این قراردادها چالش بزرگی برای تولیدکنندگان خاک و بستر گلدان است. مواد خام تجدید پذیر هنوز به اندازه کافی در دسترس نیستند و کیفیت و همگنی متفاوتی نسبت به پیت طبیعی دارند. به همین دلیل است که تولیدکنندگان توجه زیادی به تضمین کیفیت و پشتیبانی مشتری خواهند داشت.
واکنش بین المللی به این توافق در حال حاضر بسیار مثبت بوده است: کارشناسان مختلف اروپایی – از جمله آلمان – اشاره کرده اند که آنها توافقات را بسیار دقیق و متعادل می دانند.
