مقاله کامل را در researchgate.net بخوانید
در گذشته های اخیر، بدتر شدن کیفیت هوای داخل ساختمان به دلیل افزایش بهره وری انرژی و کاهش نرخ تبادل هوا در داخل ساختمان های شهری به یک نگرانی جدی تبدیل شده است. ترکیبات آلی فرار (VOCs) یک دسته اصلی از آلاینده‌های هوای داخل ساختمان هستند که می‌توانند منجر به پیامدهای نامطلوب سلامتی مانند سردرد، آلرژی و آسم در افرادی شود که برای مدت طولانی در معرض آن قرار دارند. فرمالدئید، VOC مورد استفاده در مطالعه حاضر، یک آلاینده رایج هوای داخلی است که از تخته خرده چوب، تخته سه لا، محصولات کاغذی، چسب های خاص، دود تنباکو و سایر منابع منشأ می گیرد.
این مطالعه همچنین نشان داد که تراکم روزنه‌ای و هدایت روزنه‌ای نقش عمده‌ای در حذف فرمالدئید توسط این گیاهان بازی می‌کنند، در حالی که ضخامت کوتیکول و اپیدرم به عنوان مانعی برای این فرآیند عمل می‌کنند. این نتیجه گیری بیشتر توسط مقادیر همبستگی پیرسون در تحلیل همبستگی تأیید شد.
حذف فرمالدئید با استفاده از GC-MS اندازه گیری شد و نتیجه به صورت درصد حذف بیان شد. چندین ویژگی تشریحی برگ (ضخامت کوتیکول، ضخامت اپیدرم و ضخامت لایه مزوفیل)، ویژگی‌های روزنه‌ای (تراکم روزنه، شاخص روزنه، طول سلول نگهبان و شاخص هدایت پتانسیل)، و ویژگی‌های فیزیولوژیکی (رسانایی روزنه‌ای و سرعت فتوسنتزی) اندازه‌گیری شد. مکانیسم های دخیل در فرآیند حذف فرمالدئید داده ها تحت آزمون ANOVA و همبستگی پیرسون قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده، Ficus sp. بیشترین درصد حذف فرمالدئید (92.80 درصد) و Hedera helix کمترین (56.86 درصد) را داشتند.
مطالعه حاضر برای 24 ساعت قرار گرفتن در معرض انجام شد و بررسی رفتار طولانی مدت گیاهان از طریق مطالعات بیشتر جالب است. به طور کلی، نتایج مطالعات آینده را بر روی مقطعی از گونه‌های گیاهی متنوع برای کارایی حذف فرمالدئید برای تعیین گونه‌هایی با راندمان حذف برتر برای فرآیند گیاه پالایی بهتر توجیه می‌کنند.
کائومال، میگلهوا. (2023). تعیین کارایی گیاه پالایی با فرمالدئید گیاهان زینتی منتخب.