رشد و وضعیت تغذیه ای زنبق در معرض کمبود مواد مغذی

تحقیق کامل را در www.researchgate.net بخوانید.

دانش در مورد جنبه های تغذیه ای زنبق، گونه ای مهم برای صنعت گلکاری، برای کیفیت کشت ضروری است. از آنجایی که علائم کمبودهای تغذیه‌ای در میان گونه‌ها متفاوت است، بررسی رشد گیاهان و وضعیت تغذیه‌ای آن‌ها هنگام رشد در شرایط حذف مواد مغذی ضروری است. بنابراین، هدف ارزیابی رشد گیاهان زنبق و شناسایی سطوح عناصر غذایی و اثرات متقابل آنها در شرایط کشت در شرایط کمبود تغذیه بود. تیمارها شامل استفاده از محلول تغذیه کامل و حذف N، P، K، Ca، Mg، S، Fe، B و Mn به طور جداگانه بود.

Almeida، Elka & Paiva، Patricia & Frazão، Jussara & Ribeiro، Marcia & Oliveira، Nilma. (2022). رشد و وضعیت تغذیه ای زنبق در معرض کمبود مواد مغذی. باغبانی زینتی. 28. 256-265. 10.1590/2447-536x.v28i2.2476.



منبع فعل و انفعالات اصلی رخ داده افزایش در محتوای پتاسیم (برگ)، آهن (برگ) و منگنز (برگ و گل آذین) در غیاب کلسیم بود. در غیاب منیزیم، کلسیم (برگ، ریزوم و گل آذین)، روی (برگ و ریشه) و آهن (ریزوم) افزایش یافت. می‌توان نتیجه گرفت که کمبودهای تغذیه‌ای که بیشترین تأثیر را بر تولید گل‌آذین در زنبق داشت، کمبودهای B، N، P، K، Ca و S بود و عمده‌ترین فعل و انفعالات تغذیه‌ای در غیاب کلسیم با افزایش پتاسیم رخ داد. ، آهن و منگنز و افزایش کلسیم، آهن و روی در غیاب منیزیم.

طرح آزمایشی در قالب طرح بلوک های تصادفی با چهار تکرار بود. حذف P، S، Ca، K، N و B با تولید کمتر برگ ها و اندازه کوچک، کاهش تولید شاخساره، و برگ های کمتر ساطع شده از اندام هوایی، علاوه بر مقادیر کمتر ماده خشک، بر رشد گیاه تأثیر گذاشته است. از میان این عناصر غذایی، کمبودهایی که بیشترین تأثیر را بر رشد و کیفیت رشد گیاهان زنبق داشت N، B و Ca بود. کمبود B و N گلدهی را مهار کرد و عدم وجود S و K باعث تولید گل آذین با کیفیت پایین تر علاوه بر بدشکلی شد.