طرح آزمایشی در قالب طرح بلوک های تصادفی با چهار تکرار بود. حذف P، S، Ca، K، N و B با تولید کمتر برگ ها و اندازه کوچک، کاهش تولید شاخساره، و برگ های کمتر ساطع شده از اندام هوایی، علاوه بر مقادیر کمتر ماده خشک، بر رشد گیاه تأثیر گذاشته است. از میان این عناصر غذایی، کمبودهایی که بیشترین تأثیر را بر رشد و کیفیت رشد گیاهان زنبق داشت N، B و Ca بود. کمبود B و N گلدهی را مهار کرد و عدم وجود S و K باعث تولید گل آذین با کیفیت پایین تر علاوه بر بدشکلی شد.
فعل و انفعالات اصلی رخ داده افزایش در محتوای پتاسیم (برگ)، آهن (برگ) و منگنز (برگ و گل آذین) در غیاب کلسیم بود. در غیاب منیزیم، کلسیم (برگ، ریزوم و گل آذین)، روی (برگ و ریشه) و آهن (ریزوم) افزایش یافت. می‌توان نتیجه گرفت که کمبودهای تغذیه‌ای که بیشترین تأثیر را بر تولید گل‌آذین در زنبق داشت، کمبودهای B، N، P، K، Ca و S بود و عمده‌ترین فعل و انفعالات تغذیه‌ای در غیاب کلسیم با افزایش پتاسیم رخ داد. ، آهن و منگنز و افزایش کلسیم، آهن و روی در غیاب منیزیم.
Almeida، Elka & Paiva، Patricia & Frazão، Jussara & Ribeiro، Marcia & Oliveira، Nilma. (2022). رشد و وضعیت تغذیه ای زنبق در معرض کمبود مواد مغذی. باغبانی زینتی. 28. 256-265. 10.1590/2447-536x.v28i2.2476.