روز ملی خشخاش 26 مه است، زمانی برای تأمل در مورد چگونگی استفاده از این گل قرمز روشن برای احترام به فداکاری های سربازان در حالی که از آزادی های ما محافظت می کند. خشخاش اغلب بر روی قبرها به شکل تاج گل ارائه می شود زیرا شکل دایره ای آنها نشان دهنده ابدیت، تداوم و دایره زندگی است.
در تمام تعطیلات آخر هفته روز یادبود، احتمالاً داوطلبانی از سازمان کمکی لژیون آمریکایی را در شهر خود خواهید دید که در حال توزیع سنجاق خشخاش نیز هستند.
جنیفر دونوان، سخنگوی American Legion Auxiliary، می‌گوید: این سنجاق‌ها اغلب به‌عنوان بخشی از توانبخشی درمانی توسط جانبازان ساخته می‌شوند و در ازای کمک‌هایی که «به نفع جانبازان، اعضای خدمات و خانواده‌های آنها در جوامع محلی است» در سراسر کشور توزیع می‌شوند. کمک های مالی اجباری نیست اما کار خوبی است. اشتراک گذاری و مشارکت در آن با فرزندانتان نیز یک سنت خوب است.
در دهه 1920، لژیون آمریکایی خشخاش را به عنوان گل یادبود خود پذیرفت و سپس این مفهوم را به کنگره آورد تا جمعه قبل از روز یادبود را به عنوان روز ملی خشخاش تعیین کند.
این سنت پس از جنگ جهانی اول پس از شکوفایی خشخاش در میدان های جنگ در فرانسه و بلژیک آغاز شد.
جولی ساکلاریادیس، کارشناس باغبانی، خاطرنشان می‌کند: «یکی از دلایلی که خشخاش‌های ذرت به‌شدت شکوفا شدند این بود که بمب‌ها هم خاک را مختل می‌کرد و هم نیتروژن زیادی آزاد می‌کرد – هر دو عاملی که خشخاش‌ها دوست دارند.» اما این علم در آن زمان شناخته شده نبود. در عوض، مردم در آن زمان و قبل از آن، معانی دیگری را برای این رویداد پیش بینی کردند.
با بازگشت به ویرانی جنگ های ناپلئونی در اوایل قرن نوزدهم، خشخاش قرمز نیز در اطراف اجساد سربازان کشته شده در سرزمینی بایر رشد کرد. این منظره باشکوهی بود که احساسات بسیاری را برانگیخت. پس از آن خشخاش با این پیام ناگفته مبنی بر اینکه فداکاری برای خیر بزرگتر است، تبدیل به تصویری از امید برای صلح شد.
ادامه مطلب را در flowerpowerdaily.com بخوانید