صادرات گل کنیا به دلیل کمبود حمل و نقل هوایی
انتشار: آذر 09، 1403
بروزرسانی: 25 خرداد 1404

صادرات گل کنیا به دلیل کمبود حمل و نقل هوایی


بحران حمل و نقل در فرودگاه بین المللی جومو کنیاتا نایروبی بر صادرات گل و محصولات تازه کنیا به اروپا فشار وارد می کند. بر اساس گزارش ها، چندین شرکت بین المللی از جمله قطر ایرویز، ترکیش ایرلاینز و ماگما اویشن خدمات باربری خود را به کنیا کاهش داده اند تا مسیرهای سودآورتری برای فصل جشن ها ایجاد کنند. به عنوان مثال، خطوط هوایی باری در مسیرهای آسیایی به ایالات متحده تا 8 دلار به ازای هر کیلوگرم درآمد دارند، در حالی که در کنیا تنها 2.5 تا 2.8 دلار به ازای هر کیلوگرم است.

در این ماه، Airflo، یک حمل و نقل کالاهای فاسد شدنی بین کنیا و هلند، به مشتریان کنیایی خود توصیه کرد به دلیل ظرفیت محدود خطوط هوایی، تحویل را کاهش دهند. این کمبود منجر به انباشته شدن محموله در فرودگاه نایروبی شده است و ایرفلو تخمین می زند که لغو و تاخیرهای اخیر پروازها 300 تن از ظرفیت حمل و نقل هوایی برنامه ریزی شده آن را حذف کرده است. تلاش ها برای ترتیب دادن پروازهای چارتر نیز با چالش هایی مواجه شده است، زیرا هواپیماها به دلیل تقاضای زیاد از آسیا با کمبود عرضه می شوند. بسیاری از خطوط هوایی بین المللی که در کنیا فعالیت می کنند، قراردادهای الزام آوری ندارند که به آنها امکان کاهش ظرفیت را می دهد و صادرکنندگان محلی را آسیب پذیر می کند.

نگرانی های امنیتی در دریای سرخ وضعیت را تشدید کرده است. حملات شورشیان حوثی یمن به کشتی های کانتینری که از دریای سرخ عبور می کنند، باعث شده است که بسیاری از شرکت های کشتیرانی به جای کانال سوئز، در نوک جنوبی آفریقا مسیر خود را تغییر دهند، و این امر به مدت ۱۰ روز به سفر اضافه کرده و هزینه سوخت را تقریباً ۴۰ درصد افزایش داده است. این تغییر مسیر باعث افزایش تقاضا برای حمل و نقل هوایی شده است زیرا شرکت ها به دنبال تسریع در تحویل هستند. محدودیت های ظرفیت نیز به دلیل تقاضای بالای محموله از سوی غول های تجارت الکترونیک چینی Shein و Temu تشدید می شود.

در سال 2023، صادرات باغبانی کنیا 7 درصد افزایش یافت و به 156.69 میلیارد KES (1.20 میلیارد دلار آمریکا) رسید که از 147.08 میلیارد KES (1.13 میلیارد دلار) در سال 2022 افزایش یافت. گل ها به تنهایی 47 درصد از صادرات باغبانی و سبزیجات کنیا را تشکیل می دهند. به ترتیب 32 و 21 درصد را تشکیل می دهند.

هلند بزرگترین واردکننده کالاهای باغبانی کنیا (27 درصد) و پس از آن بریتانیا (14 درصد)، فرانسه (13 درصد)، امارات متحده عربی (6 درصد)، آلمان (5.1 درصد) و موناکو (4.6 درصد) قرار دارند. ٪.

برای مقابله با این بحران، کارشناسان صنعت پیشنهاد کرده اند که دولت کنیا مجوزهای موقت برای خطوط هوایی حمل ونقل اضافی صادر کند یا اجاره دهی مرطوب - استخدام هواپیما با خدمه، سوخت و بیمه به صورت کوتاه مدت را در نظر بگیرد. همچنین علاقه ای وجود دارد که در نهایت سهم بیشتری از صادرات گل به حمل و نقل دریایی منتقل شود که هزینه های کمتر و انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد. با این حال، این گزینه به سرمایه گذاری های زیرساختی قابل توجه در راه آهن، تأسیسات بندری، انبارهای کانتینری و فرآیندهای گمرکی بهبود یافته برای مواد فاسدشدنی بستگی دارد. به گفته رابوبانک، در صورت بازگشت ثبات به دریای سرخ، نسبت گل رزهای بریده شده که از طریق دریا به اروپا ارسال می شود، می تواند تا سال 2030 از حدود 5 درصد در حال حاضر به 19 درصد افزایش یابد.

در حالی که کنیا با چالش های حمل و نقل بار دست و پنجه نرم می کند، کشور همسایه اتیوپی، دومین صادرکننده بزرگ گل آفریقا، سرمایه گذاری زیادی در عملیات باربری خود از طریق خطوط هوایی دولتی اتیوپی انجام می دهد و کنترل و قابلیت اطمینان بیشتری بر ظرفیت صادرات خود به دست می آورد. این شرکت هواپیمایی یک سیستم زنجیره سرد موثر ایجاد کرده است که دمای مطلوب را در طول حمل و نقل برای حفظ کیفیت کالاهای فاسد شدنی مانند گل حفظ می کند. نرخ حمل و نقل هوایی اتیوپی تقریباً نصف نرخی است که توسط حمل و نقل در کنیا دریافت می شود.

منبع: دانشگاه فناوری نانیانگ



منبع