گل رز قرمز چه مشکلی دارد؟ همانطور که معلوم است بسیار زیاد است. پرینزینگ میگوید: «در این زمان از سال، به سختی میتوانید گل رز تولید شده در ایالات متحده تهیه کنید. آنها از اکوادور، کنیا یا هلند به داخل هواپیما میآیند و در سلفون بستهبندی میشوند که قابل بازیافت نیست، بدون در نظر گرفتن آفتکشهایی که برای رشد آنها استفاده شده است. وقتی وارد میشوند، مقامات گمرک فقط علاقهمند به اطمینان از عدم استفاده از آنها هستند. هیچ آفتی وارد نکنید، اما هیچ کس کنترل نمی کند که گل ها با کدام مواد شیمیایی درمان شده اند.
خریدارانی که میخواهند منبع دستهگلهای خود را بدانند میتوانند فهرست راهنمای گلهای آهسته را جستجو کنند، که فهرستی از صدها کشاورز و گلفروش محلی را که بخشی از تلاش «مزرعه به گلدان» هستند، فهرست میکند. پرینزینگ در مورد اعضای انجمن گل های آهسته می گوید: “ما هر سال حدود 10 درصد رشد می کنیم.” یا طرفداران گل تازه می توانند در کارگاه گل های آهسته شرکت کنند و یاد بگیرند که خودشان رشد کنند. در فوریه امسال، پرینزینگ در حیاط خود از جهنم ها، لاله ها و نرگس ها مراقبت می کند. او پیشنهاد میکند: «میتوانید با تعدادی درختچههای زینتی زمستانی گلدار، چیدمان خوبی بسازید.
دبرا پرینزینگ برای روز ولنتاین گل رز قرمز نمی گیرد. او و همسرش آنقدر ازدواج کرده اند که او بداند که پرینزینگ در زمستان قدردان گل های رز ساقه بلند نیست. او از خانهاش در نزدیکی سیاتل میگوید: «نمیخواهم کسی را شرمنده کنم، اما برای مردانی که قبل از روز ولنتاین هدف تبلیغات تلویزیونی قرار میگیرند و بعد فکر میکنند باید گل رز قرمز بگیرند احساس ناراحتی میکنم تا عشق خود را به نوعی نشان دهند. “
گل های عجیب و غریب ممکن است جذاب به نظر برسند، اما ردپای زیست محیطی آنها ویرانگر است و Prinzing تصمیم گرفته است تا آگاهی را در مورد حقیقت پشت شکوفه های زیبا افزایش دهد. به عنوان بنیانگذار جنبش گل های آهسته، پرینزینگ و همکارانش می خواهند صنعت گل و مشتریان آن از گل های محلی، فصلی و پایدار که بدون آفت کش ها و در شرایط عادلانه برای کارگران رشد می کنند، استقبال کنند. او می گوید: «ما نام خود را از حرکت آهسته غذا گرفته ایم. همه میدانند که این به معنای غذای منطقهای، مغذی و خوشمزه است. اما از آنجایی که مردم گل نمیخورند، توجه کمتری به این دارند که گلهایشان از کجا میآیند.»
در publicnewsservice.org بیشتر بخوانید