پس از پیشرفت اخیر، به نظر می رسد که تولیدکنندگان یک سنسور ویروسی دستی داشته باشند که بینش سریعی از حضور ویروس های بیماری زا در سیستم های آبی آنها ارائه می دهد. رهبر پروژه آندره ون در ورف از Normac Groen Agro Control می گوید: «ما فقط یک مانع با اولین بار در جهان فاصله داریم. او به همراه Kees Koopal از Sendot Research، به‌روزرسانی پروژه جسورانه‌ای را ارائه می‌دهد که خط پایان آن در Glastuinbouw Waterproof در چشم است.
مواد بیماریزای فعال و غیر فعال
رهبر پروژه داستان خود را همراه با Kees Koopal، مدیر تحقیق و توسعه در شرکت Sendot Research، سازنده حسگر، تعریف می کند. کوپال می‌گوید: «برگرداندن مفهوم آزمایشگاهی بزرگ و موجود به ابزاری کاربردی و کاربردی که وضوح تقریباً در زمان واقعی را ارائه می‌دهد، به خون، عرق و اشک نیاز داشت. “برای اولین بار، این از فیبر نوری استفاده می کند، که شرکت ما در آن تخصص دارد.”
اگرچه یک سنسور ویروس به خودی خود منحصر به فرد نیست، دستگاه های موجود بسیار بزرگ و پرهزینه هستند که به هیچ وجه نمی توان استفاده عملی را در مکان های باغبانی در نظر گرفت. بنابراین، پروژه «توسعه سنسور ویروس» را قطعاً می توان جسورانه نامید.
منبع: Glastuinbouw Waterproof
سنسور ویروس
پروژه پیگیری درخواست شده است
از آنجایی که پروژه اصلی اکنون کامل شده است، گروه پروژه – دوباره با حمایت Plantum و Glastuinbouw Nederland – برای یک پروژه پیگیری به بخش برتر درخواست داده است. با توجه به پاسخ مشتاقانه سازمان ها و به دلیل پتانسیل عظیم یک سنسور ویروسی مفید برای باغبانی جهانی و استفاده کارآمد از آب، Koopal و Van der Wurff امیدوار به چراغ سبز هستند.
توابع سنسور
Van der Wurff می گوید: «سنسورهای مناسب و مقرون به صرفه برای استفاده روزانه در مکان های باغبانی به سادگی وجود ندارند. “در حالی که نیاز زیادی به آنها در سراسر جهان وجود دارد، زیرا ویروس های منتقله از آب یک مشکل رو به رشد در باغبانی حرفه ای هستند و فرصت های گردش مجدد آب را محدود می کنند. Glastuinbouw Nederland و Plantum این را تشخیص دادند و این پروژه پیچیده را ممکن کردند. ما بسیار خوشحالیم که پاکسازی کردیم. یکی دیگر از موانع حیاتی. سنسور ویروس شناسایی شده است و در حال کار است. این به خودی خود اولین بار در جهان است. برای استفاده مکرر در دنیای واقعی، اکنون باید بر یک مانع دیگر غلبه کنیم: تمیز کردن آشکارساز.”
تشخیص ویروس با بارگذاری آنتی‌بادی‌ها در آشکارساز و تماس آن با آبی که ممکن است مواد خطرناک در آن وجود داشته باشد، انجام می‌شود. اینها به آنتی بادی ها متصل می شوند و با وجود آنتی بادی های ثانویه آزاد، با یک ماده فلورسنت درمان می شوند. این باعث می شود آنها برای حسگر نوری “خوانا” شوند. نکته خاص این است که حسگر می تواند بین مواد خطرناک فعال (به شدت محدود) و غیرفعال (با پیوند ضعیف) تمایز قائل شود. این تمایز ضروری است، همانطور که در انتشارات قبلی در Glastuinbouw Waterproof توضیح داده شد.
یک مانع دیگر برای رفع
Van der Wurff ادامه می دهد: «بر اساس این اصل، حسگر می تواند ویروس موزاییک خال سبز خیار (CGMMV)، PlamV و ویروس لاله-X را با آنتی بادی های خاص تشخیص دهد. “آنچه هنوز باید توسعه یابد یک روش بازسازی است. این یک روش فلاشینگ است که به ما امکان می دهد آشکارساز را تخلیه کنیم تا تمیز و آماده برای اندازه گیری بعدی باشد. این به بیش از یک ظرف آب نیاز دارد، بنابراین هنوز مقداری آب وجود دارد. جلوتر کار کن.”