Hapag-Lloyd دارای سه دسته هزینه اصلی است – هزینه های حمل و نقل، هزینه های پرسنل، و استهلاک، استهلاک و کاهش ارزش. هزینه های حمل و نقل به پناهگاه، جابجایی و حمل و نقل، تجهیزات و جابجایی، کشتی ها و سفرها (به استثنای پناهگاه)، و هزینه های سفرهای معلق (یک عنصر بسیار کوچک و در اینجا تجزیه و تحلیل نخواهد شد) تقسیم می شوند.
این بدان معناست که دو سوم فشار تورمی مربوط به سوخت، جابجایی و حمل و نقل است. این همچنین یک نکته کلیدی است که نشان می دهد شرکت های مخابراتی احتمالاً در ماه های آینده کجا تمرکز خواهند کرد، زیرا رکود مداوم بازار، اپراتورها را مجبور می کند بر کاهش هزینه ها تمرکز کنند.
شکل 1 یک نمای کلی مقایسه ای از افزایش در هر یک از این عناصر هزینه را نشان می دهد. هزینه واحد بر روی حجم های حمل شده در آن سه ماهه محاسبه می شود. نوارهای آبی سه دسته اصلی هزینه و نوارهای سبز زیرمجموعه هزینه های حمل و نقل هستند.
در اینجا مشاهده میشود که هزینههای بنکر بیشترین افزایش هزینه نسبی را نسبت به سال 2019 تجربه کرده است. وقتی سهم نسبی را در نظر بگیریم، افزایش هزینه در جابجایی و حملونقل 37 درصد افزایش هزینه واحد را شامل میشود و پس از آن سوخت بانکر که پاسخگو است. برای 30 درصد افزایش هزینه
در حالی که برای تجزیه و تحلیل هزینهها در چندین حامل ایدهآل است، تعداد کمی از شرکتهای مخابراتی دادههای هزینه دقیق را ارائه میدهند. ما به دادههای هزینه منتشر شده توسط Hapag-Lloyd نگاه کردهایم که این نوع دادهها را با بیشترین جزئیات، به صورت سیستماتیک و با چندین سال سابقه منتشر میکند. بنابراین، فرض اساسی این است که هاپاگ-لوید نماینده بازار است.
برای اطلاعات بیشتر:
Sea-Intelligence ApS
Vermlandsgade 51
2300 کپنهاگ S – دانمارک
[email protected]
واضح است که هزینه های اساسی برای عملیات خدمات لاینر طی چند سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است. سوال مهم این است که این هزینه ها واقعا چقدر افزایش یافته است. این یکی از نقاط لنگر را در ارزیابی اینکه سطح نرخ پایه ممکن است بهمحض عبور از عادیسازی مجدد نرخ فعلی ثابت شود، فراهم میکند.