توسعه همچنان ضروری است
ریچارد ون در سالم: “در مجموع، ما از وضعیت پیش‌رفته راضی هستیم. مطمئناً در نیمه اول سال بسیار خوب پیش رفت. پس از آن، تا حدی به دلیل گرمای شدید مداوم، مشکلات بیشتری در مورد فشار تریپس داشتیم.” بنابراین راه حل در برابر تریپس مطمئناً هنوز در سنگ نیست. به عنوان مثال، برخی از انواع آنتوریوم نسبت به سایرین نسبت به تریپس فلفل حساس تر هستند یا زودتر آسیب می بینند. در برخی از انواع، فشار تریپس حتی به حدی بود که ریچارد و استفان تصمیم گرفتند رشد آنها را متوقف کنند. همچنین هنوز جستجو برای راهی برای مبارزه با تریپس ها پس از بالغ شدن وجود دارد. مارجولین: “ما در حال حاضر همچنین در حال بررسی این موضوع هستیم که کارت های شکار و جذب کننده ها چه نقشی می توانند در کنترل تریپس بزرگسالان ایفا کنند.”
کاربرد
مارجولین توضیح می دهد که استفاده از کنه های شکارگر عمدتاً به صورت پیشگیرانه انجام می شود: “شما فقط می توانید مقدار کمی تریپس فلفل را تحمل کنید، به همین دلیل مهم است که دائماً جمعیت کنه های شکارگر بالایی داشته باشید.” استقرار آن کنه های شکارچی در مراحل مختلف کشت به روش های مختلف انجام می شود. برای شروع، کنه های درنده خاک در لحظه رسیدن قلمه های آنتوریوم مستقر می شوند. اگر شفیره های تریپس در آن زمان وجود داشته باشند، کنه های شکارچی خاک ماکرو مایت بلافاصله شفیره ها را هدف قرار می دهند. سپس Swirski-Mite با دمنده Airobug در برابر لاروهای تریپس در گیاه مستقر می شود. در مرحله نهایی کشت، کیسه های حاوی Swirski-Mite LD عمدتا استفاده می شود. این کار از باقی ماندن گیاهان به خریدار جلوگیری می کند. در طول فرآیند، کنه های شکارچی با ترکیبی از کنه های تغذیه کننده Nutari و Artefeed تکمیل می شوند.
اتفاقاً از دشمنان طبیعی فقط علیه تریپس استفاده نشده است. زنبورهای انگلی (Aphidius Colemani) و میج های صفراوی (Aphidoletus Aphidimyza) نیز در سال گذشته علیه شته ها مستقر شدند. با موفقیت: به ندرت هیچ شته ای در آنتوریوم استفان و ریچارد مشاهده شد.
برای اطلاعات بیشتر:
ون ایپرن 
www.iperen.com
[email protected]
منبع
نیاز به زیست شناسی
مانند همه شرکت های باغ، آنها متوجه شدند که منابع کمتر و کمتری در دسترس هستند و در آینده کمتر خواهند شد. با استفاده از سایر عوامل با قدرت کمتر، فشار تریپ فلفل تریپس سریعتر افزایش می یافت و نیاز به سمپاشی مکرر داشت. آنها متوجه شدند که خودشان هم دوست ندارند که اغلب با شیمی سر و کار داشته باشند. ریچارد: “اگر مجبور باشید هفته ای دو بار در تابستان سمپاشی کنید، کاملا معمایی است. فقط زمانی می توانید شروع کنید که دما کاهش یافته باشد، و با تابستان های گرمی که در گذشته داشته ایم، این بدان معناست که شما دیر به پایان می رسانید. سپس برای چند ماه ادامه می‌یابد، خیلی جالب نیست.”
آنها به همراه ریچارد ون اسپرونسن از ون ایپرن، برنامه ها را بسیار بررسی کردند. “سال گذشته در تابستان، زمانی که فشار تریپس بسیار بالا بود، من اغلب به اینجا می‌رفتم تا با ریچارد ون در سالم برنامه‌های سمپاشی را تهیه کنم و در مورد اینکه کدام عوامل خوب و کدام یک کمی کمتر کار می‌کنند، صحبت می‌کردم.” سپس گزینه استفاده از زیست شناسی نیز مطرح شد. واضح بود که باید به مسیر دیگری برویم و با زیست شناسی، ون ایپرن تا به حال تجربه لازم را دارد.
اینجاست که Marjolein van der Knaap وارد می شود. در همان زمان، Marjolein، که در Koppert کار می کند، در حال تحقیق در مورد استفاده از بیولوژی در برابر تریپس فلفل بود. ریچارد و استفن نیز از این نوع تریپس در کشت خود رنج می بردند. این تریپس فلفلی یک تهدید بزرگ برای محصول است. آنها علاوه بر پنهان شدن و در نتیجه یافتن کنه های شکارچی، به تعداد کم باعث آسیب های عمده می شوند. در ابتدا، اطلاعات بسیار کمی در مورد این تریپس های عجیب و غریب وجود داشت، به همین دلیل است که Koppert آزمایشاتی را با همکاری تعدادی از شرکا برای یافتن بهترین عامل کنترل بیولوژیکی راه اندازی کرد. و با نتایج. مارژولین می‌گوید: «این هنوز یک کار در حال انجام است، اما به جرات می‌توانم بگویم که کنه‌های شکارچی، از جمله موارد دیگر، پایه بسیار خوبی در برابر تریپس فلفلی هستند».
اگرچه هنوز مطالعات زیادی در حال انجام است، ریچارد ون در سالم مشتاق استراتژی بیولوژیکی است: “با توجه به آینده، مهم است که به عنوان یک پرورش دهنده نیز با این نوع چیزها درگیر بمانیم.”
استفان گرونوگن و ریچارد ون در سالم در دبیرستان با هم آشنا شدند و حدود 20 سال است که روی محلول های رشد آنتوریوم هایشان با هم کار می کنند. شرکت آنها Groene Tint از سال 2007 وجود داشته است، اما پدربزرگ استفان در اوایل سال 1936 در Naaldwijk پایه های آن را بنا نهاد. اکنون گلخانه های Groene Tint در Tinte واقع شده اند و Stefan و Richard به طور مشترک مالک این شرکت هستند. استفان عمدتاً بر روی کشت و نگهداری تمرکز دارد، در حالی که ریچارد بیشتر به فروش و حفاظت از محصول توجه دارد. در ژانویه، این شرکت شروع به رشد آنتوریوم های خود تا حد امکان به صورت ارگانیک کرد. مواد شیمیایی تنها به عنوان آخرین گزینه برای اصلاح استفاده می شود.