البته، گل همچنین نمادی محوری برای دیوالی است، یک جشن مذهبی پنج روزه که نمادی از «پیروزی نور بر تاریکی و دانش بر جهل» است. که توسط اعضای هندو، سیک، جین و برخی جوامع بودایی جشن گرفته می شود، مردم هر گوشه از خانه های خود را با چراغ ها، لامپ های پر از روغنی به نام دیه، گل و شمع تزئین می کنند. آنها همچنین رنگولی را ایجاد می کنند که شامل طرح های استادانه ای است که از برنج رنگی، ماسه یا گلبرگ های گل ساخته شده است.
او که توسط رهبر اقلیت سنا، اورت مک کینلی دیرکسن، جمهوری خواه ایلینوی، در سال 1967 رهبری شد، استدلال کرد که «گل همیشه بهار بومی آمریکا، دارای شخصیت ملی است، زیرا در هر یک از 50 ایالت این کشور رشد می کند و رشد می کند. استحکام آن منعکس کننده سرسختی و شخصیت نسل هایی است که پیشگام بودند و این سرزمین را تبدیل به یک ملت بزرگ کردند. گل رز ممکن است این افتخار را کسب کرده باشد، اما گل همیشه بهار هنوز هم محبوب است، به خصوص در ماه های پاییز.
چرا گل همیشه بهار با روز مردگان مرتبط است؟ بیش از 3000 سال پیش، آزتک ها گل همیشه بهار را دوست داشتند و سنت گل گذاشتن روی قبر عزیزانشان را جشن می گرفتند تا دوباره با آنها ارتباط برقرار کنند. این دیدار مجدد شامل گل و همچنین غذا، یادگاری های شخصی و داستان سرایی بود.