مقاله کامل را در www.lgpress.clemson.edu بخوانید.
شناسایی کنه ها بسیار دشوار است زیرا کوچک هستند (اکثر آنها 0.15 تا 0.3 میلی متر یا 6/1000 تا 12/1000 اینچ هستند) و ترجیح می دهند در قسمت های زیرین یا مناطق محافظت شده برگ ها، شاخه ها، جوانه ها، میوه ها و پیازها پنهان شوند. . جمعیت کنهها بسیار سریع رشد میکنند، زیرا زمان رشد کوتاهی دارند و باروری بالایی دارند و میتوانند بدون جفتگیری در زمانی که نر در دسترس نیستند، تولید مثل کنند. همچنین مدیریت آنها به دلیل تمایل زیاد آنها به ایجاد مقاومت در برابر آفت کش ها دشوار است. کنهها را میتوان از طریق قلمههای آلوده، آسترها، پیازها یا گیاهان آماده به نهالستانها، گلخانهها و مناظر وارد کرد. آنها همچنین می توانند با راه رفتن یا حمل در باد یا روی حیوان از علف های هرز و محصولات آلوده اطراف پراکنده شوند.
کنههای گیاهخوار یا گیاهخوار از رایجترین آفات در تولید و نگهداری گیاهان زینتی توسط پرورشدهندگان گلخانهها و مهدکودکها، متخصصان مراقبت از چشمانداز، درختکاران، مدیران زمین و باغبان هستند. شناسایی صحیح گونههای کنه یا مراحل زندگی مهم است زیرا بسیاری از عوامل کنترل بیولوژیکی و کنهکشها گونههای خاص کنه و مراحل زندگی را هدف قرار میدهند. این مقاله اطلاعاتی در مورد شناسایی، زیست شناسی و مدیریت گونه های آفت زا که معمولاً در گیاهان زینتی رشد کرده در نهالستان ها، گلخانه ها، و مناظر داخلی و خارجی گیاهان با آنها مواجه می شوند، ارائه می دهد.
مدیریت موفقیت آمیز کنه ها نیازمند یک رویکرد یکپارچه است. یک محصول را می توان با حفظ یک منطقه رشد عاری از علف های هرز، قرنطینه کردن مواد گیاهی ورودی، و در صورت لزوم، درمان مواد گیاهی ورودی قبل از انتقال آنها به مناطق رشد، “تمیز” آغاز کرد. هنگامی که به درستی اجرا شود، مدیریت پیشگیرانه با استفاده از کنه های شکارچی و سایر عوامل کنترل بیولوژیکی می تواند در مهد کودک ها و گلخانه ها بسیار موفق باشد. در مواقعی که نیاز به درمان درمانی برای جلوگیری از آسیب بیشتر جمعیت کنهها باشد، معمولاً سمکشها مورد نیاز است. یک برنامه مدیریت یکپارچه آفات که شامل ابزارهای کنترل بیولوژیکی و شیمیایی باشد، مستلزم بررسی دقیق سازگاری بین عوامل کنترل بیولوژیکی و آفت کش ها است.