مجموعه بونسای در باغ گیاه شناسی Matthaei از زمان شروع ساده خود در سال 1977، سفری چشمگیر در گسترش و اصلاح را آغاز کرده است. این مجموعه به تدریج از نظر اندازه و قد رشد کرد و به یک نهاد متمایز شکوفا شد که به عنوان شاهدی بر اشتیاق و تخصص است که در طول سال ها آن را پرورش داده است.
حفظ میراث
اشتیاق دکتر ملوین گلدشتاین به بونسای تقریباً نیم قرن پیش آغاز شد. در طول سال ها، او مهارت ها و تخصص خود را در شکل هنری، با تخصص در انواع Sutsuki و Shohin تقویت کرد. او به دلیل عشق به بونسای و قدردانی عمیقش از صبر و هنر مورد نیاز برای پرورش این مجسمه های زنده، یکی از بهترین مجموعه ها را در نیمکره گردآوری کرد. با رسیدن به 70 سالگی، دکتر گلدشتاین متوجه شد که زمان اطمینان از مراقبت و نگهداری مداوم از درختان بونسای عزیزش فرا رسیده است. او به اشتراک گذاشت: “من در مرحله ای از زندگی ام هستم که منطقی است که مراقبت از بونسای خود را به دیگران بسپارم. من از این همکاری هیجان‌زده هستم، زیرا می‌توانم کمک به مادرم، پرورش دانش و قدردانی از هنر بونسای را که دوست دارم، و همچنین دانستن اینکه خانه‌ای فوق‌العاده برای درختانم دارم، ترکیب کنم.» گلدشتاین اضافه می کند که معلم آزالیای ژاپنی او همیشه تاکید می کرد که ما صاحب درخت نیستیم. بلکه “ما فقط آنها را “اجاره” می کنیم تا زمانی که آنها را به دیگرانی که به مراقبت از آنها ادامه می دهند منتقل کنیم.”
برای دکتر گلدشتاین، تصمیم به همکاری با دانشگاه او، دانشگاه میشیگان، اهمیت عمیقی داشت. او فراتر از ملاحظات عملی، فرصتی را دید تا نهادی را که نقشی سازنده در زندگی او ایفا کرد، پس بدهد و از آن حمایت کند. این همکاری همچنین با تمایل او برای تقویت دانش و قدردانی از فرم هنر بونسای همسو بود. دکتر گلدشتاین با سپردن مجموعه بونسای خود به باغ‌های گیاه‌شناسی ماتایی، از دانستن اینکه درختانش خانه‌ای برای پرورش پیدا می‌کنند و در عین حال درک و تمرین بونسای را بیشتر می‌کنند، رضایت زیادی پیدا کرد.
با این هدیه، باغ بونسای به باغ بونسای Melvyn C. Goldstein تغییر نام داده است. این کمک مالی دانشگاه میشیگان را به عنوان مرکزی برای علاقه مندان به بونسای ایجاد می کند و دسترسی عمومی و رایگان به یکی از بهترین مجموعه ها در آمریکای شمالی را ارائه می دهد.
منبع: mbgna.umich.edu
