Groenewegen می گوید بنابراین، سرمایه گذاران خصوصی بر سودآوری تمرکز می کنند. “آنها به مراحل عمر محصولات نگاه می کنند و در شرکت ها یا محصولات در پایان یک چرخه عمر خاص سرمایه گذاری نمی کنند، به اصطلاح گاو نقدی. آنها می خواهند در مرحله اولیه با فرصت های رشد سرمایه گذاری کنند تا بتوانند از آن پول نقد استفاده کنند. گاو برای سرمایه گذاری های جدید. سهام خصوصی همیشه می خواهد رشد و بازدهی داشته باشد.”
خرید یک شرکت در بخش میوه و تره بار چه تفاوتی با سایر بخش ها دارد؟ “شدت سرمایه و نیاز به نوآوری” دو جنبه ای هستند که Rutger Groenewegen از Groenewegen & Lukaart بدون تردید به آن اشاره می کنند. این شرکت هلندی پشتیبانی و مشاوره در خصوص (خرید)، ارزش گذاری و تامین مالی شرکت ها را ارائه می دهد.
گسترش
این متخصص مالی با اشاره به سازندگان گلخانه به عنوان مثال میگوید: “شرکای سهام خصوصی دیدگاه بسیار گستردهتری نسبت به هلند، از جمله فرصتهای خارج از کشور دارند. در تامینکنندگان بزرگتر، آنها بهویژه به توسعه بینالمللی یا شرکتهایی که قبلاً در خارج از کشور زمین دارند، علاقهمند هستند.” . آنها در حال حاضر درآمد کمی در هلند دارند، جایی که برخی از گلخانه ها حتی به دلیل بحران انرژی خالی مانده بودند. اما اتفاقات زیادی در آن منطقه در آمریکای شمالی و خاور دور در حال وقوع است.»
مقیاس و نوآوری
علاوه بر تمایل جانشینان برای تصاحب یک تجارت، راتگر خاطرنشان می کند که مناسب بودن نیز نقش دارد. آیا جانشین مورد نظر توانایی دارد؟ او میافزاید که این روزها در مورد نوآوری و مقیاس، تقاضا برای کارآفرینی مطرح میشود. “شما باید با زمان حرکت کنید و بتوانید مقیاس را افزایش دهید. بازده در هر متر مربع باید بالا بماند تا از بازار خارج نشوید. برای این کار، باید نوآوری کنید، در غیر این صورت، کار نخواهد کرد. اما مقیاس برای تأمین مالی بانکی نیز مهم است؛ آنها فقط شرکتهای با اندازه مشخص را تأمین مالی میکنند.»
جستجو برای گسترش
راتگر در مییابد که در آن بانکها عمدتاً ضمانت میخواهند، سرمایهگذاران خصوصی – افرادی که از نظر مالی در شرکتهای غیر بورسی با سرمایه ریسک مشارکت دارند – مایل به ریسک هستند. که البته با یک برچسب قیمت همراه است. در هلند، تامين مالي بانكي مدتهاست كه هزينههاي كم بهره را به همراه داشته و در حال حاضر حدود شش درصد است. برای سهام خصوصی، ده تا 15 درصد نرخ بهره رایج است.
روتگر خاطرنشان می کند که وقتی صحبت از سرمایه گذاری خارجی می شود، احزاب خصوصی به طور خودکار وارد صحنه می شوند، زیرا بانک ها، با تمرکز عمدتاً محلی خود، چنین پروژه هایی را تامین مالی نمی کنند. او اغلب هنگام تأمین مالی یک شرکت، تأثیر متقابل بین بانک ها و سرمایه گذاران خصوصی را می بیند. “این ترکیب به طور فزاینده ای دنبال می شود؛ آن طرف ها می توانند یکدیگر را تقویت کنند. گاهی اوقات یک بانک بخش غیر ریسکی را تامین مالی می کند، و زمانی که اوضاع کمی مبهم می شود، سرمایه گذاران خصوصی مسئولیت را بر عهده می گیرند. سپس بانک ها مجبور نیستند ریسک بیشتری از آنها بپذیرند. خواستن.”
برای اطلاعات بیشتر:
روتگر گرونوگن
Groenewegen & Lukaart
دفتر روتردام
اسکودوسترات 37
2991 XV، Barendrecht
تلفن: +31 010 – 522 68 00
[email protected]
منبع
خروجی و سود مورد نظر
گاهی اوقات، موانع بیش از حد نشان میدهد که اجازه تصرف در خانواده را نمیدهد. به گفته راتگر، در چنین مواردی، مردم اغلب به صاحبان مشاغل دیگر نگاه می کنند، اما حتی در این صورت، سرمایه گذاری خصوصی می تواند یک گزینه باشد. او خاطرنشان می کند که چنین مسیری شامل تغییرات عملیات تجاری خواهد بود.
راتگر معتقد است سرمایه یک مانع است. در یک تصاحب احتمالی خانوادگی، شرکتی که باید خریداری شود اغلب (تا حدی) مستمری والدین است و هرگونه غرامت مالی دیگر فرزندان نیز از پیامدهای آن است. در حالی که بانکها اغلب مایل نیستند یا فقط تا حدی مایل به تامین مالی آن هستند، شرکتهای سرمایهگذاری خصوصی به طور مرتب فرصتهای تامین مالی را برای شرکتهایی در بخش باغبانی گلخانهای و صنعت تامین کننده میبینند. او میگوید: «آنها نگاهی عمیقتر به بازده، میزان ریسک وجود دارد، سرمایهگذاریهای لازم برای مقاومسازی یک شرکت در آینده دارند».
خرید توسط یک کسب و کار خانوادگی مشابه تغییر چندانی ایجاد نمی کند. با این حال، سرمایه گذاران خصوصی، شرکت ها را بیشتر به سمت کسب و کار در نظر می گیرند و بیشتر به سمت بازده و بازده هدایت می شوند. برای معامله با سهامدار دیگری.” روتگر می گوید که احزاب سهام خصوصی اهداف متفاوتی برای کسب و کارهای خانوادگی دارند و می خواهند بعد از 5 تا 15 سال بفروشند. او توضیح می دهد: “آنها به پروژه بعدی می روند. این چیزی است که شما باید در نظر بگیرید.”
این یکی از دلایلی است که راتگر به افزایش بی میلی نسل های بعدی مشاغل خانوادگی کشاورزی و باغبانی برای تصاحب شرکت های مزبور می گوید. او شروع میکند: «این بسیار چالشبرانگیز است، انتقال درون خانواده بدیهیترین انتخاب است که مشکوک است.
به همان اندازه که روتگر از فرصتهای بزرگ مخصوصاً برای شرکتهای بزرگتر این بخش مطمئن است، او آنهایی را که در هلند هستند نمیبیند. او می بیند که تولیدکنندگان گلخانه هلندی، برای مثال، به طور فزاینده ای در دیگر کشورهای اروپایی، شمال آفریقا و حتی کانادا در حال گسترش هستند. سرمایه گذاران خصوصی نیز در خارج از کشور متمرکز هستند.
راتگر فکر می کند که نگاه کردن به خارج از کشور کار هوشمندانه ای است. نه تنها خطر کمتری دارد، بلکه فرصت ها نیز در همین جاست. به عنوان مثال، بحران انرژی نشان داد که شرکتهای گلخانهای هلندی در مورد قیمتهای فروش کار سختی دارند؛ آنها برای گرم کردن ساختمانهای خود تلاش کردند. ، مراکش گرم تر، گلخانه های بسیار کمتری مورد نیاز است که با گاز گرم می شود، و گرمای طبیعی بیشتری وجود دارد. این گسترش می تواند خطرات را کاهش دهد. تجارت فقط در هلند نیز می تواند مخاطره آمیز باشد.”
فرصت های جهانی برنامه
سودآوری در بخش هایی مانند مراقبت های بهداشتی و غذا باعث محبوبیت آن ها در میان احزاب سهام خصوصی می شود. روتگر ادامه میدهد: «چرخهها بر این بخشها تأثیر نمیگذارند. همیشه تقاضا برای مراقبتهای بهداشتی و غذا وجود خواهد داشت. این چالشها میتواند به نفع هلند باشد زیرا ما دانش، فناوری و قدرت نوآوری داریم. به همین دلیل است که سرمایهگذاران خصوصی به شرکتهای کشاورزی و باغبانی هلندی علاقه دارند، نه تنها به دلیل کاری که انجام میدهند، بلکه بهویژه اینکه چگونه میتوانید آن را کپی کنید، زیرا بسیاری از آنها وجود دارند. امکانات کاربردی در سراسر جهان.”