در msn.com بیشتر بخوانید
کشاورزان با لاله های هندی آب و هوای رنگارنگی درست می کنند
افسانه ها حاکی از آن است که در اوج شیدایی لاله در هلند در قرن هفدهم، می توان یک لامپ را با یک الماس عوض کرد. چه این داستان درست باشد یا نه، نمی توان انکار کرد که ارزش شکوفه هر سال در هند افزایش یافته است.
تاکور یکی از 20 کشاورز در مودگران است که توسط دانشمندان شورای تحقیقات علمی و صنعتی – موسسه فناوری منابع زیستی هیمالیا (CISR-IHBT) در زمینه کشت گل لاله آموزش دیده است. تاکور خوشبین است که روزی هند دیگر مجبور به واردات از هلند که بزرگترین تولید کننده و صادرکننده پیاز گل لاله در جهان است، نخواهد داشت. در آستانه نشست وزرای خارجه G20 در دهلی در ماه مارس، حدود 1.3 هزار پیاز گل لاله از هلند تهیه شد و در سراسر منطقه NDMC کاشته شد تا بتوانند تا اواسط فوریه شکوفا شوند. برنامه هایی برای تهیه و کاشت پنج هزار پیاز گل لاله در فصل آینده وجود دارد. و در راستای این اعلامیه جاه طلبانه، اکنون تلاش هایی برای تشویق تامین کنندگان بومی انجام می شود.
“چقدر میخواهم از فروش سبزیجات پول دربیاورم؟ برای هر کیلوگرم حدود 20 تا 25 روپیه؟ گلها به هیچ مواد شیمیایی یا کود نیاز ندارند، مستعد بیماری نیستند و پس از کاشت به سختی کار زیادی انجام می شود. تونل آتال، هزینه‌های حمل و نقل نیز کاهش یافته است. امسال تاکور 40000 پیاز گل لاله را در ماه ژوئن که فصل گلدهی منظم نیست، کاشته است. یک تاکور بامزه می گوید: “همه لاله های خارج از فصل و نیلوفرهای شرقی در پایتخت از لاهاول می آیند. ما همچنین به پالامپور، کشمیر و مگالایا می فروشیم. تقاضا برای لاله ها هر سال در حال افزایش است.”
ویکرانت تاکور ابتدا از پرورش سیب زمینی دست کشید. بعداً، کشاورز 29 ساله از روستای مودگران در منطقه لاهاول و اسپیتی هیماچال پرادش، گل کلم، نخود و پیاز را از مزرعه خود حذف کرد. در عوض، تاکور روی گل‌کاری و به‌ویژه گل لاله‌های ارزشمند تمرکز کرده است.